Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens

Matteüs 23,1-12.

In die tijd sprak Jezus tot het volk en tot zijn leerlin­gen:
'Op de leerstoel van Mozes hebben de schriftge­leerden en de Farizeeën plaats genomen.
Doet en onderhoudt daarom alles wat zij u zeggen, maar handelt niet naar hun werken; want zelf handelen ze niet naar hun woorden.
Zij maakten bundels van zware, haast ondraag­lijke lasten en leggen die de mensen op de schou­ders, maar zelf zullen ze er geen vinger naar uitsteken.
Alles wat zij doen, doen zij om bij de mensen op te vallen; zij maken namelijk hun gebedsriemen breed en hun kwasten groot, ze zijn belust op de ereplaats bij de maaltijden en de voor­naamste zetels in de synagogen, ze laten zich graag groeten op de markt en willen door de mensen rabbi genoemd worden.
Maar gij moet u geen rabbi laten noemen. Gij hebt maar een Meester en gij zijt allen broe­ders.
En noemt niemand van u op aarde vader; gij hebt maar een Vader, de hemelse.
En laat u ook geen leraar noemen; gij hebt maar een leraar, de Christus.
Wie de grootste onder u is, moet uw dienaar zijn.
Al wie zichzelf verheft, zal verne­derd en wie zichzelf vernedert, zal verheven worden.

Aus dem heiligen Evangelium unseres Herrn Jesus Christus nach

Matthäus 23,1-12.

Zu jener Zeit sprach Jesus zu den Menschen und zu seinen Jüngern:
Auf dem Stuhl des Mose haben sich die Schriftgelehrten und Pharisäer niedergelassen.
Darum tut und haltet alles, was sie euch sagen, aber handelt nicht nach ihren Werken; denn sie selbst handeln nicht nach ihren Worten.
Sie haben schwere, fast unerträgliche Lasten gebündelt und sie den Menschen auf die Schultern gelegt, aber sie selbst rühren keinen Finger danach.
Alles, was sie tun, tun sie, um von den Menschen wahrgenommen zu werden; denn sie machen ihre Gebetsriemen breit und ihre Quasten groß,
sie gieren nach dem Ehrenplatz bei den Mahlzeiten und nach den Hauptplätzen in den Synagogen,
sie wollen auf dem Marktplatz gegrüßt und von den Leuten Rabbi genannt werden.
Aber du darfst dich nicht Rabbi nennen lassen. Ihr habt nur einen Meister, und ihr seid alle Brüder.
Und nennt keinen von euch auf Erden Vater; ihr habt nur einen Vater, den himmlischen.
Und lasst euch auch nicht Lehrer nennen; ihr habt nur einen Lehrer, den Christus.
Wer der Größte unter euch ist, der soll euer Diener sein.
Alle, die sich selbst erhöhen, werden erniedrigt werden; und wer sich selbst erniedrigt, wird erhöht werden.

Mula sa banal na Ebanghelyo ng ating Panginoong Hesukristo ayon sa

Mateo 23:1-12.

Noong panahong iyon, nagsalita si Jesus sa mga tao at sa kanyang mga alagad: Sa upuan ni Moises ang mga eskriba at mga Fariseo ay umupo sa kanilang mga upuan. Kaya gawin at tuparin ang lahat ng kanilang sinasabi sa iyo, ngunit huwag kang kumilos ayon sa kanilang mga gawa; sapagkat sila mismo ay hindi kumikilos ayon sa kanilang mga salita. Gumawa sila ng mga bundle ng mabibigat, halos hindi mababa na pasanin at inilagay ang mga ito sa mga balikat ng mga tao, ngunit sila mismo ay hindi magtataas ng isang daliri sa kanila. Lahat ng ginagawa nila, ginagawa nila para mapansin ng mga tao; sapagkat ginagawa nilang malapad ang kanilang mga sinturon sa panalangin at malaki ang kanilang mga oras, ninanasa nila ang lugar ng karangalan sa mga pagkain at ang mga pangunahing upuan sa mga sinagoga, mahilig silang batiin sa palengke at gustong tawaging rabbi ng mga tao. Ngunit hindi mo dapat hayaan ang iyong sarili na tawaging isang rabbi. Mayroon lamang kayong isang Guro at kayong lahat ay magkakapatid. At huwag ninyong tawaging ama ang sinuman sa inyo sa lupa; mayroon lamang kayong isang Ama, ang makalangit. Ni matawag na guro; mayroon lamang kayong isang guro, ang Cristo. Ang sinumang pinakadakila sa inyo ay dapat na maging lingkod ninyo. Lahat ng pagmamataas ay iba baba, at sinumang nagpapababa sa sarili ay itataas.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens                                     Lucas 15,1-3.11-32.

In die tijd kwamen tollenaars en zondaars van allerlei slag bij Jezus om naar Hem te luisteren.
Maar zowel de Farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’
Jezus vertelde hun toen deze gelijkenis:
‘Iemand had twee zonen.
De jongste van hen zei tegen zijn vader: “Vader, geef mij het deel van uw bezit waarop ik recht heb.” De vader verdeelde zijn vermogen onder hen.
Na enkele dagen verzilverde de jongste zoon zijn bezit en reisde af naar een ver land, waar hij een losbandig leven leidde en zijn vermogen verkwistte.
Toen hij alles had uitgegeven, werd dat land getroffen door een zware hongersnood, en begon hij gebrek te lijden.
Hij vroeg om werk bij een van de inwoners van dat land, die hem op het veld zijn varkens liet hoeden.
Hij had graag zijn maag willen vullen met de peulen die de varkens te eten kregen, maar niemand gaf ze hem.
Toen kwam hij tot zichzelf en dacht: De dagloners van mijn vader hebben eten in overvloed, en ik kom hier om van de honger.
Ik zal naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: “Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u,
ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden; behandel mij als een van uw dagloners.”
Hij vertrok meteen en ging op weg naar zijn vader. Zijn vader zag hem in de verte al aankomen.
Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.
“Vader", zei zijn zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.”
Maar de vader zei tegen zijn knechten: “Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen.
Breng het gemeste kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren,
want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.” En ze begonnen feest te vieren. Het gemeste kalf slachten.
De oudste zoon was op het veld. Toen hij naar huis ging en al dicht bij was, hoorde hij muziek en gedans.
Hij riep een van de knechten bij zich en vroeg wat dat te betekenen had.
De knecht zei tegen hem: “Uw broer is thuisgekomen, en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht omdat hij hem gezond en wel heeft teruggekregen.”
Hij werd woedend en wilde niet naar binnen gaan, maar zijn vader kwam naar buiten en probeerde hem te bedaren.
Hij zei tegen zijn vader: “Al jarenlang werk ik voor u en nooit ben ik u ongehoorzaam geweest.
Als u mij iets opdroeg, en u hebt mij zelfs nooit een geitenbokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren.
Maar nu die zoon van u is thuisgekomen die uw vermogen heeft verkwanseld aan de hoeren, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.”
Zijn vader zei tegen hem: “Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou.
Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.”

Del Santo Evangelio de nuestro Señor Jesucristo según                                                      Lucas 15:1-3, 11-32.

En aquel tiempo, se acercaban a Jesús recaudadores de impuestos y pecadores de toda clase para escucharle. Pero los fariseos y los escribas se decían con tristeza: Este recibe a los pecadores y come con ellos. Entonces Jesús les contó esta parábola Un hombre tenía dos hijos. El menor dijo a su padre: Padre, dame mi parte de tu hacienda. El padre repartió sus bienes entre los dos. Al cabo de unos días, el hijo menor cobró sus bienes y se marchó a un país lejano, donde llevó una vida disoluta y malgastó sus riquezas. Cuando lo hubo gastado todo, una gran hambruna asoló aquel país y empezó a padecer miseria. Pidió trabajo a uno de los habitantes de aquel país y consiguió que cuidara de sus cerdos en el campo. Le hubiera gustado llenarse el estómago con las vainas con que se alimentaban los cerdos, pero nadie se las daba. Entonces volvió en sí y dijo: Los jornaleros de mi padre tienen comida de sobra, y yo me muero de hambre aquí. Iré a mi padre y le diré: Padre, he pecado contra el cielo y contra ti, Ya no soy digno de llamarme, hijo tuyo; trátame como a uno de tus jornaleros. Salió enseguida y fue a ver a su padre. Este lo vio acercarse desde lejos. Compadecido, corrió hacia su hijo, se echó a su cuello y lo abrazó. Padre —dijo su hijo—, he pecado contra el cielo y contra ti; ya no soy digno de llamarme, hijo tuyo. Pero el padre dijo a sus siervos: Id pronto a buscar el mejor vestido y ponédselo, ponedle un anillo en el dedo y dadle sandalias. Traed el ternero cebado y sacrificadlo. Comamos y celebremos, porque mi hijo estaba muerto y ha vuelto a la vida; estaba perdido y ha sido encontrado. Y se pusieron a celebrarlo. El sacrificio del ternero cebado. El hijo mayor estaba en el campo. Cuando volvió a casa y ya estaba cerca, oyó música y danzas. Llamó a uno de los criados y le preguntó qué significaba aquello. El criado le dijo: Tu hermano ha vuelto a casa, y tu padre ha sacrificado el ternero cebado, porque lo ha traído sano y salvo. Se enfadó y no quiso volver a casa, pero su padre salió y trató de calmarlo. Le dijo a su padre: Llevo años trabajando para ti y nunca te he desobedecido. Cuando me ordenaste hacer algo, ni siquiera me diste una cabra para celebrarlo con mis amigos. Pero ahora que tu hijo ha vuelto a casa y ha despilfarrado tus riquezas prostituyéndose, le has sacrificado el ternero cebado. Su padre le dijo: Hijo mío, tú estás siempre conmigo, y todo lo mío es tuyo. Pero no podíamos, sino alegrarnos y celebrar, porque tu hermano estaba muerto y ha vuelto a la vida. Estaba perdido y ha sido encontrado.

Dal Santo Vangelo di nostro Signore Gesù Cristo, secondo                                                      Luca 15:1-3, 11-32.

In quel tempo venivano da Gesù esattori di tasse e peccatori di ogni genere per ascoltarlo. Ma i farisei e gli scribi si dicevano a vicenda con tristezza: quest'uomo riceve i peccatori e mangia con loro. Allora Gesù raccontò loro questa parabola Un uomo aveva due figli. Il più giovane disse al padre: "Padre, dammi la mia parte dei tuoi beni". Il padre divise la sua proprietà tra loro. Dopo qualche giorno, il figlio minore prese i suoi beni e partì per un paese lontano, dove condusse una vita dissoluta e sperperò le sue ricchezze. Dopo aver speso tutto, una grande carestia colpì quel paese ed egli cominciò a soffrire la miseria. Chiese un lavoro a uno degli abitanti di quel paese e gli fece curare i suoi maiali nei campi. Avrebbe voluto riempirsi lo stomaco con i baccelli di cui si nutrivano i maiali, ma nessuno glieli dava. Allora si ricredette e disse: i lavoratori di mio padre hanno cibo in abbondanza, mentre io sto morendo di fame. Sono venuto da mio padre e ho detto: "Padre, ho peccato contro il cielo e contro di te, Non sono più degno di essere chiamato tuo figlio; trattami come uno dei tuoi servi". Uscì subito e andò da suo padre. Suo padre lo vide avvicinarsi da lontano. Si commosse e corse dal figlio, gli gettò le braccia al collo e lo abbracciò. Padre, disse il figlio, ho peccato contro il cielo e contro di te; non sono più degno di essere chiamato tuo figlio. Ma il padre disse ai suoi servi: "Andate a prendere la veste migliore e indossatela, mettetegli un anello al dito e dategli dei sandali. Portate il vitello grasso e macellatelo. Propongo di mangiare e di festeggiare, perché mio figlio era morto ed è tornato in vita; era perduto ed è stato ritrovato". E cominciarono a festeggiare. La macellazione del vitello grasso. Il figlio maggiore era nei campi. Quando tornò a casa e si avvicinò, sentì musica e danze. Chiamò uno dei servi e gli chiese cosa significasse. Il servo gli disse: Tuo fratello è tornato a casa e tuo padre ha macellato il vitello ingrassato, perché lo ha riportato sano e salvo. Il ragazzo era arrabbiato e non voleva tornare a casa, ma suo padre uscì e cercò di calmarlo. Disse al padre: "Ho lavorato per te per anni e non ti ho mai disobbedito. Quando mi hai detto di fare qualcosa, non mi hai nemmeno dato una capra per festeggiare con i miei amici. Ma ora che il figlio è tornato a casa e ha sperperato le sue ricchezze prostituendosi, gli sacrifica il vitello ingrassato. Il padre gli disse: "Figlio mio, tu sei sempre con me e tutto ciò che è mio è tuo". Ma non potevamo non rallegrarci e festeggiare, perché tuo fratello era morto ed è tornato in vita. Era perduto ed è stato ritrovato.

Mula sa Banal na Ebanghelyo ng ating Panginoong Hesukristo, ayon sa                  Lucas 15:1-3, 11-32.

Noong panahong iyon, ang mga maniningil ng buwis at lahat ng uri ng mga makasalanan ay lumapit kay Jesus upang pakinggan siya. Ngunit ang mga Pariseo at ang mga eskriba ay nang-usapang may kalungkutan: Ang taong ito ay tumatanggap ng mga makasalanan at kumakain na kasama nila. At sinabi sa kanila ni Jesus ang talinghagang ito Ang isang lalaki ay may dalawang anak na lalaki. Sinabi ng nakababatang sa kanyang ama: Ama, ibigay mo sa akin ang aking bahagi ng iyong ari-arian. Hinati ng ama ang kanyang ari-arian sa pagitan nila. Pagkaraan ng ilang araw, kinuha ng nakababatang anak ang kanyang mga ari-arian at umalis patungo sa isang malayong bansa, kung saan namuhay siya ng magawa at nilutas ang kanyang kayamanan. Pagkatapos niyang gugulin ang lahat, isang malaking taggutom ang dumating sa bansang iyon at nagsimula siyang dumanas ng paghihirap. Humingi siya ng trabaho sa isang sa mga naninirahan sa bansang iyon at inaasikaso niya ang kanyang mga baboy sa bukid. Gusto sana niyang punuan ang kanyang tiyan ng mga buto na pinakakain ng mga baboy, ngunit walang magbibigay sa kanya. Nang magkagayon naisip niya ang kaniyang sarili at nagsabi: Ang mga manggagawa ng aking ama ay sagana ng sa pagkain, at narito ako namamatay sa gutom. Lumapit ako sa aking ama at sinabi, 'Ama, nagkasala ako laban sa langit at laban sa iyo, Hindi na ako karapatdapat na tawaging anak mo; ituring mo ako bilang isang sa iyong mga upahang lingkod. Agad siyang lumabas at pinuntahan ang kanyang ama. Nakita siya ng kanyang ama na papalapit na sa malayo. Siya ay nanaig at tumakbo sa kanyang anak, idinudulot ang kanyang mga braso sa kanyang leeg at niyakap siya. Ama, sabi ng kanyang anak, nagkasala ako laban sa langit at laban sa iyo; Hindi na ako karapatdapat na tawaging anak mo. Ngunit sinabi ng ama sa kanyang mga alipin, 'Pumunta kayo kaagad at kunin ang pinakamagandang damit at isuot sa kanya, at lagyan ng singsing ang kanyang daliri at bigyan siya ng mga madalas. Dalhin mo ang baka at katayin mo. Iminumungkahi kong kumain tayo at mag diwang, Sapagkat ang aking anak ay namatay, at muling nabuhay; siya ay nawala, at natagpuan. At nagsimula na silang mag diwang. Ang pagkatay ng pinatabang guya. Nasa bukid ang panganay na anak. Pag-uwi niya at malapit na, nakarinig siya ng musika at sayawan. Tinawag niya ang isang sa mga katulong at tinanong kung ano ang ibig sabihin nito. Sinabi sa kanya ng alipin: Umuwi na ang iyong kapatid, at pinatay ng iyong ama ang pinatabang guya, sapagkat ibinalik niya itong ligtas at maayos. Nagalit siya at ayaw pang umuwi, ngunit lumabas ang kanyang ama at sinubukan siyang abalahin. Sinabi niya sa kanyang ama: Nagtrabaho ako para sa iyo nang maraming taon at hindi ako sumuway sa iyo. Kapag may sinabi ka sa akin, hindi mo man lang ako binigyan ng kambing para ipagdiwang kasama ang mga kaibigan ko. Ngunit ngayong makauwi na ang kanyang anak at sinayang ang kanyang kayamanan sa pamamagitan ng pagpapaputok, inialay niya sa kanya ang kanyang pinatabang guya. Sinabi sa kanya ng kanyang ama: Anak ko, lagi kang kasama, at lahat ng bagay na akin ay sa iyo. Ngunit hindi namin magawa kundi ang magsaya at mag diwang, sapagkat ang iyong kapatid ay namatay at muling nabuhay. Siya ay nawala, natagpuan.

Encounters the Christian LGBTS Church of the Philippines,  
Encuentros con la Iglesia Cristiana LGBTS de Filipinas,,

Ontmoet de christelijke LGBTS-kerk van de Filippijnen,

NEDERLANDS:

Onze Vader, die in de hemel zijt,

uw naam worde geheiligd,

uw rijk kome,

uw wil geschiede op aarde

zoals in de hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood

en vergeef ons onze schulden,

zoals ook wij vergeven

aan onze schuldenaren,

en breng ons niet in beproeving

maar verlos ons van het kwade.

Amen.

DEUTSCH:

Vater Unser im Himmel,

Geheiligt werde Dein Name,

Dein Reich komme.

Dein Wille geschehe,

Wie im Himmel, so auf Erden.

Unser tägliches Brot gib uns heute,

Und vergib uns unsere Schuld,

Wie auch wir vergeben unseren Schuldigern.

Und führe uns nicht in Versuchung,

Sondern erlöse uns von dem Bösen.

Denn Dein ist das Reich und die Kraft

und die Herrlichkeit, in Ewigkeit.

ESPAÑOLE:

Padre nuestro, que estás en los cielos:

santificado sea tu nombre.

Venga tu reyno.

Hágase tu voluntad,

asi en la tierra como en el cielo.

Danos hoy nuestro pan cotidiano.

Y perdónanos nuestras deudas,

asi como nosotros perdonamos

á nuestros deudores.

Y no nos metas en tentación,

mais libranos de mal. Porque tuyo es el reyno

y la potencia y la gloria por los siglos.

 PORTUGUESES:

Pai nosso que estais no céu,

santificado seja o teu nome;

venha a nós o vosso reino, seja feita a vossa vontade,

na terra como no céu.

Dê-nos hoje nosso pão nosso de cada dia,

perdoem-nos nossas ofensas como perdoamos

a quem nos tem ofendido e não nos deixe cair

em tentação, mas livra-nos do mal.